این سوالی است که به کرات در جلسات مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی و نیز در گفتمان های غیر رسمی مورد بحث قرار می گیرد. بعضی از زوجین از تعداد رابطه جنسی خود در طول هفته یا ماه رضایت ندارند و با بیان این سوال به دنبال مدرکی برای قیاس زندگی خود با وضعیت استاندارد و اثبات ادعای خود هستند. اگر چه مطالعاتی وجود دارد که میزان متوسط رابطه جنسی را در زوجین در طول ماه نشان می دهد اما این امر گویای این نیست که می توان برای تمام زوجین نسخه واحد جهت تعداد رابطه جنسی پیچید. رابطه جنسی مساله ای خصوصی بین زوجین محسوب می شود و آنها می توانند به هر تعداد که توافق شان باشد، رابطه جنسی برقرار کنند. چنانچه در این زمینه توافق ندارید، مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی می تواند بسیار کارساز باشد.

سوالی است که به جرات می توان گفت دغدغه مردان بسیاری است، هر چند ممکن است فرد نتواند به طور مستقیم این دغدغه خود را در جلسه مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی بیان کند. وقتی درمورد اندازه نرمال اندام تناسلی سوال می شود، باید به این نکته توجه کرد که اندازه اندام تناسلی مثل اندازه بقیه قسمت های بدن به میزان زیادی تحت تاثیر ژنتیک فرد قرار می گیرد و همانطور که اندازه مثلا بینی افراد می تواند تنوع بسیار داشته باشد، اندازه اندام تناسلی هم می تواند به همین ترتیب باشد. از نظر علمی، اگر اندازه اندام جنسی مردانه کمتر از 7-6 سانتی متر باشد، اندام جنسی کوچک (micro penis) خوانده می شود. این در حالیست که اکثریت غریب به اتفاق مردانی که دغدغه اندازه اندام تناسلی دارند، در این گروه نمی گنجند. نکته اساسی این است که علیرغم مطالعاتی که ممکن است بیانگر این باشد که زنان، اندام تناسلی بزرگتر را ترجیح دهند، اندازه اندام تناسلی مردانه در میزان لذت و رضایت جنسی زن و مرد تاثیر چندانی ندارد، چرا که یک سوم اولیه واژن زن به تحریکات حساس هست که اندام تناسلی با هر اندازه می تواند این تحریک را انجام دهد. به علاوه، چنانچه علیرغم آگاهی از این مطالب، همچنان دغدغه اندازه اندام تناسلی خود را دارید، به نظر می رسد درزمینه تصور بدنی و نیز اعتماد به نفس جنسی خود دچار مشکل هستید که اگر شدید هست ممکن است نیاز به مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی داشته باشید. آموزشهای تکمیلی به طور مفصل در دوره باورهای جنسی آورده شده است.

زنان و مردان از نظر رفتار جنسی تفاوت های زیادی دارند. مردان ممکن است کمتر تمایل به معاشقه داشته باشند و متمایل باشند رابطه جنسی را فورا به اتمام برسانند. از طرف دیگر زنان به میزان زیادی از معاشقه لذت می برند و تا حد زیادی به واسطه محبت و معاشقه ای که دریافت می کنند، احساس رضایت می کنند. افزایش دانش جنسی و آگاهی در این زمینه به زوجین کمک می کند از تفاوت ها و تمایلات جنسی طرف مقابل آگاه شوند و در این مسیر حرکت کنند. مثلا اگر مردی از این نکته آگاهی داشته باشد که 70% خانم ها با دخول صرف، به ارگاسم نمی رسند، انگیزه بیشتری برای تغییر سبک زندگی جنسی خود خواهد داشت. همچنین به زوجین توصیه می شود، تمایلات، خواسته ها و ترجیحات جنسی خود را با همسر خود در میان بگذارند و در این زمینه گفتمان و مباحثه جنسی داشته باشند که خود مستلزم رعایت زمان و آداب گفتمان می باشد. همچنین می توانید از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی و آموزش تخصصی بهره بگیرید. آموزش های بیشتر در دوره باورهای جنسی آورده شده است.

زنان و مردان زیادی هستند که علیرغم اضافه وزن بالای 20-15 کیلوگرم، زندگی جنسی مطلوبی دارند. مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که شما بدن جدید خود را نپذیرفته اید. تصور بدنی که از خود دارید مطلوب نیست و این امر بر اعتماد به نفس شما جهت برقراری رابطه جنسی اثر گذاشته است. با توجه به شرایط، میزان اضافه وزن و روحیات تان، شما می توانید دو مسیر را انتخاب کنید. هر کدام از دو مسیر زیر می تواند شما را به برقراری رابطه جنسی راغب تر کند.

• اگر توانایی و اراده کاهش وزن را دارید، درصدد کم کردن وزن خود تا حد مطلوب برآئید.
• بدن خود را همینطور که هست بپذیرید و آن را دوست داشته باشید.

چنانچه نیاز به کمک تخصصی دارید می توانید از مشاوره/ مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی (آنلاین/ تلفنی/ حضوری) و یا آموزش تخصصی بهره بگیرید. دوره باورهای جنسی به تفصیل درمورد ابعاد مختلف زندگی جنسی صحبت کرده و می تواند کیفیت زندگی جنسی شما را ارتقا دهد.

در ابتدای جلسه، اطلاعات کلی رد و بدل شده و یک شرح حال از درمانجو گرفته می شود. در ادامه مشاوره  جنسی آنلاین یا مشاوره جنسی تلفنی، به طور مفصل تر درمورد مشکل یا مشکلات فرد یا زوج صحبت می شود. به هر کدام از زوجین اجازه داده می شود، مشکل، خواسته ها و انتظارات  شان را از درمان  بیان کنند. درمانگر در پایان جلسه اول مشاوره جنسی آنلاین یا مشاوره جنسی تلفنی یک جمع بندی کرده و طرح درمانی را با شما در میان خواهد گذاشت. مشکلات و اختلالات جنسی نیازمند درمان طولانی مدت و پیچیده نیستند اما برای کسب بهترین نتیجه، معمولا نیاز هست چند جلسه مشاوره (مشاوره جنسی آنلاین یا مشاوره جنسی تلفنی) داشته باشید.

منظورتون از چطور دقیق مشخص نیست. اما با توجه به قسمت دوم سوال تون، پاسخ می دهم. رابطه جنسی در ذات خویش امری لذتبخش است و ضروری است که هر رفتار جنسی با رضایت دو طرف صورت گیرد. هنگامی که درصدد برقراری اشکال مختلف رفتار جنسی (دهانی، مقعدی) هستید، طرفین بایست از انجام آن رضایت داشته باشند. درواقع، اگر یکی از طرفین از رفتاری خاص لذت نمی برد، حداقل، نباید درد و رنجی را متحمل شود و با رضایت اولیه اقدام به برقراری رابطه نمایند. رابطه جنسی مقعدی برای اکثریت زنان دردناک و ناخوشایند است. طبق مطالعات، صرفا حدود یک چهارم زنان ممکن است از رابطه جنسی مقعدی لذت ببرند. شما می توانید با همسرتان وارد مذاکره جنسی شوید و احساسات خود را با وی در میان بگذارید. اگر ناراحتی حین یا بعد رابطه حس می کنید یا از نظر روانی دچار تناقضاتی هستید بهتر است با همسر خود در میان بگذارید و با کمک تکنیک حل مساله، در این زمینه به توافق برسید. در جلسات مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی به طور مفصل در این زمینه صحبت می شود. همچنین، رابطه جنسی مقعدی اگر به صورت مکرر انجام شود می تواند عوارضی چون، بی اختیاری ادار و مدفوع و انتقال عفونت را به همراه داشته باشد. بنابراین توصیه می شود جهت پیشگیری از عفونت، از کاندوم استفاده نمائید. اصول چگونگی رسیدن به توافق به طور مختصر در یکی از دانلودهای رایگان و به تفصیل در دوره باورهای جنسی مورد بحث قرار گرفته است.

بله. کاندوم های تاخیری به این منظور ساخته شده اند؛ اما کاندوم های عادی نیز به علت ایجاد مانع، حساسیت سر اندام تناسلی مردانه را کاهش می دهد که خود باعث تاخیر در انزال می شود.

خیر. به کرات در جلسات مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی بیان می شود که این محصولات قابل توصیه نیستند. چرا که این محصولات به صورت مقطعی عمل می کنند و مهارت شما را در به تاخیر انداختن انزال افزایش نمی دهد. ای در حالیست که شما با یاد گرفتن تکنیک هایی می توانید انزال خود را برای همیشه به تاخیر بیاندازید. به علاوه، محصولات تاخیری، معمولا حاوی بی حس کننده ها هستند که حساسیت و درک لذت جنسی را نیز کاهش می دهند.

در جلسات مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی به کرات تاکید می کنیم که زنان در تمام روابط جنسی خود، نیاز ندارند که ارگاسم را تجربه کنند. درواقع، گاهی اوقات شرایط جسمی، هورمونی و روانی شما (خانم) جهت به ارگاسم رسیدن و ارضا شدن مساعد نیست و هیچ ایرادی ندارد که در این مواقع، ارگاسم را تجربه نکنید. شما به عنوان یک زن، بعد از معاشقه می توانید درک کنید که آیا امروز روز ارگاسم تان هست یا نه. در چنین مواقعی، اگر حس کردید که روز ارگاسم تان نیست به همسرتان اطمینان می دهید که امروز نمی خواهید به ارگاسم برسید و نیازی به تظاهر وجود ندارد. درعوض، روزهایی که تمایل به تجربه ارگاسم دارید، می توانید این پیام را به طور مستقیم یا غیر مستقیم به همسرتان منتقل کنید. دوره باورهای جنسی می تواند بسیار کمک کننده باشد.

رابطه جنسی زنان بسیار پیچیده تر از مردان است. نقاط محرک جنسی می تواند از زنی به زن دیگر متفاوت باشد. بنابراین، با تکیه بر توصیه دیگران، صرفا بر لاله گوش همسرتان متمرکز نشوید! بلکه در اوایل ازدواج، به مکاشفه بدن همسرتان بپردازید و از او بخواهید که به دنبال تحریک یا ماساژ نقاط مختلف که شما انجام می دهید، احساس خود را بیان کند. همچنین می توانید با رنگ های مختلف ماژیک یا خودکار، شدت تحریک پذیری هر ناحیه را مشخص سازید و به این ترتیب یک بازی مکاشفه جذاب برای خود رقم بزنید. نکته جالب توجه این است که شدت تحریک پذیری نقاط مختلف می تواند در یک زن از زمانی به زمان دیگر نیز متفاوت باشد، بنابراین، همواره تنوع و خودانگیختگی را در فعالیت جنسی خود حفظ کنید. چنانچه نیاز به اطلاعات ریزتر دارید می توانید از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی بهره بگیرید.

با توجه به توصیفی که از خود ارائه داده اید، به احتمال زیاد مبتلا به واژینسموس هستید. افراد مبتلا به واژینسموس دارای یک ترس درونی و روانی از دخول هستند. درواقع، علیرغم اینکه فرد به طور آگاهانه تمایل به برقراری رابطه جنسی دارد، ذهن او با این عمل مخالفت می کند. این تعارض بین خواستن و نخواستن، باعث تنگ شدن واژن شده که مانع از عملیات دخول می شود. برای غلبه بر این مشکل تکنیک های ساده و عملی وجود دارد که حساسیت ذهنی شما را اندک اندک کاهش داده و عمل دخول را برای شما قابل پذیرش و راحت می نماید. برای فائق آمدن بر این مشکل، لازم هست تحت نظر درمانگر، جلسات مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی را قدم به قدم پیش ببرید تا بتوانید بر این مشکل فائق آیید.

به دلیل وجود نوعی عفونت در آلت تناسلی مرد ، گاهی مایع منی به جای خارج شدن به داخل مثانه بر می گردد و باعث ترشح ادرار و مایعات ناهنجار می گردد. این مسئله خطرناک نیست مگر این که زوج تصمیم به بچه دار شدن داشته باشند . پس رفت انزال می تواند به صورت کامل یا جزئی رخ دهد . از علل دیگر می توان به عمل جراحی پروستات یا مـجاری ادراری ( ختنه نادرست ) ، دیابت و استفاده از داروهای خاص مثل داروهای فشار خون بالا اشاره کرد .  کنترل فشار خون به بهبود مسئله کمک می کند . گاهی با تغییر داروی فشار خون ، این مشکل خود به خود برطرف می گردد .

در برخی از بیماریها مثل دیابت، جراحی های دستگاه اداری یا پروستات و استفاده از داروهایی مثل داروهای فشار خون، مایع انزالی به جای اینکه به خارج راه پیدا کند، عقب گرد زده و وارد مثانه می شود که این حالت، انزال رتروگرید خوانده می شود. اگر اخیرا دچار یکی از موارد فوق شده اید، این نوع انزال برای شما محتمل است. با کنترل دیابت یا فشار خون و همچنین مشورت با پزشک خود جهت تغییر دارهای خود، می توانید انزال عادی را تجربه کنید. این نوع انزال، باعث مشکل خاصی نمی شود اما از نظر روانشناختی ممکن است برای فرد خوشایند نباشد. به علاوه، باروری فرد را دچار اختلال می کند. جهت مشاوره تخصصی می توانید از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی بهره بگیرید.

اگر چه داروهای ضدافسردگی به طور کلی باعث کاهش میل جنسی می شود اما بعد از تکمیل دوره درمان و تثبیت خلق و خوی شما، باعث افزایش میل جنسی و بهبود عملکرد جنسی تان می شود. توصیه می کنیم بدون مشورت با روانپزشک خود، تغییری در مصرف داروهای خود اعمال نکنید. می توانید در این زمینه با پزشک تان مشوت کرده و مشکل خود را با وی مطرح سازید تا در صورت امکان، داروهای بهتر و جایگزینی که اثر کمتری بر میل حنسی شما دارد را تجویز نماید. در کنار دارودرمانی بهتر است از روان درمانی برای بهبود افسردگی خود و نیز از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی برای بهیود میل جنسی خود بهره ببرید.

اگر هیچ کدام از شما به عفونت خاصی مبتلا نباشید و سالم باشید و نیز سبک زندگی تک پارتنری داشته باشید (رابطه خارج از ازدواج نداشته باشید)، این نوع رابطه خطر خاصی برای شما و همسرتان در پی نخواهد داشت. شواهد علمی دقیقی وجود ندارد که نشان دهد رابطه جنسی دهانی به طور مستقیم با نازایی در ارتباط است.

بله. کاهش وزن می تواند به بهبود میل جنسی شما کمک کند. هورمون مردانه (تستوسترون) در بافت های چربی به هورمون زنانه (استروژن) تبدیل می شود. کاهش هورمون مردانه باعث کاهش میل جنس شما شده که با انجام ورزش و اصلاح این روند، هورمون های شما به حالت طبیعی برمی گردد. از طرف دیگر ورزش هایی که استرس را کاهش می دهد می تواند مفیدتر باشد. از جمله این ورزش ها می توان به استخر، بولینگ، دارت و.. اشاره کرد. ورزش هنگامی دارای اثرات بیشتری است که به همراه تکنیک های دیگر مثل طراحی اتاق خواب با نور و تابلوهای قرمز رنگ/ مولتی ویتامین/ تقویت کننده های خوراکی و….. انجام شود.

شما احتمالا مبتلا به عفونت قارچی هستید. این عفونت دارای ترشحات سفید پنیری شکل بوده و در موراد شدید، با خارش داخلی و خارجی همراه است. بیماری دیابت چون سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند، احتمال ابتلا به این عفونت را افزایش می دهد. از آنجا که دچار نوع راجعه (تکرار شونده) این بیماری هستید، لازم هست که از دارهای خوراکی استفاده نمائید. جهت معاینه، تشخیص قطعی و تجویز دارو به پزشک مراجعه کنید.

در سکس تراپی، اعتقاد بر این است اشکال رابطه جنسی (دهانی و مقعدی) و هر رفتاری که یکی از طرفین به هر دلیلی تمایل به انجام آن ندارد، بایست متوقف شود و طرف مقابل تمایل و دلایل اش برای عدم برقراری رابطه جنسی را تا حد ممکن بپذیرد. به نظر مطلوب می رسد همراه با همسرتان به یک مشاور جنسی کارآمد مراجعه کنید. حقوق جنسی به زن و مرد اجازه میدهد خود را مجبور و ناگزیر از برقراری رابطه جنسی و هر رفتار در رابطه جنسی نبینند و خواسته ها و تمایلات آنها در رابطه لحاظ شود. از طرفی، دلایل طرف مقابل جهت انجام ندادن یک رفتار می تواند مورد توجه و بحث قرار گرفته و حتی زوجین بعد از گفتمان و مباحثه جنسی مفصل، به یک استاندارد و توافق واحد در رابطه خویش دست پیدا کنند. مثلا زنی که بر این باور است که “آلت تناسلی مرد کثیف است”، نه تنها نمی تواند رابطه جنسی مطلوبی داشته باشد، بلکه نمی تواند رابطه جنسی دهانی برقرار کند. در گفتمان های جنسی می توانید دیدگاه ها و باورهای خود را مطرح و باور طرف مقابل تان را بشنوید و در نهایت به یک توافق برسید.

درباره نقطه جی و چگونگی تحریک و احساسی که از تحریک این ناحیه به شما دست می دهد صحبت کرده اید. جزئیات کامل درمورد چگونگی تجربه ارگاسم از نقطه جی در کتاب رایگان ” تکنیک جی اکستازی: ده گام تا ارگاسم از نقطه جی” آورده شده است. این کتاب رایگان در وب سایت به راحتی (در قسمت دانلودهای رایگان) قابل دسترسی است. قسمت هایی از این کتاب که مرتبط با سوال شماست در زیر آورده شده است:

با توجه به اینکه نقطه G، غدد اسکن را دربرمی گیرد و این غدد در حین تحریک نقطه G تحریک می شوند؛ درنتیجه تحریک نقطه G، مایع انزال به مجرای ادرار ترشح می شود. اما باید توجه داشت که نقطه G تنها منبع تحریک برای انزال زنانه نمی باشد. برخی از زنان با تحریک کلیتوریس نیز انزال را تجربه می کنند. در مطالعه ای که بر روی 212 زن انجام شد، 48 درصد بیان داشتند که خروج مایع را به طور واضح نداشتند یا اینکه مطمئن نیستنند که آیا انزال را تجربه کرده اند یا خیر. 5 درصد گزارش کرده اند که قبل از ارگاسم، انزال را تجربه کرده اند و 47 درصد بیان داشتند که همراه با ارگاسم نقطه G انزال را تجربه کرده اند. 101 زن از 110 زنی که انزال را تجربه کرده بودند، بیان داشتند که انزال را برای بار اول تجربه کرده بودند. 8 نفر باقیمانده قبلا انزال را تجربه کرده بودند، تعدادی نیز گزارش کردند که با تحریک سینه، کلیتوریس و واژن به انزال دست یافته اند. دوره باورهای جنسی می تواند اطلاعات علمی در این زمینه و ابعاد دیگر در اختیارتان قرار دهد.

در حالت عادی، نعوظ در پاسخ به تحریک جسمی یا روانی (به وسیله افزایش خون در آلت تناسلی) اتفاق می افتد. پس از تحریک و انزال، آلت تناسلی از خون تخلیه شده و حالت نعوظ از بین می رود. نعوظ غیرطبیعی، طولانی و پایدار زمانی اتفاق می افتد که بخشی از سیستم عروقی، عضلانی و اعصاب آلت تناسلی دچار احتلال شده باشند و این جریان خون را به نوعی دچار تغییر کند.

نعوظ پایدار با عنوان پریاپیسم شناخته می شود که معمولا مستقل از تحریک جنسی و ناخواسته اتفاق می افتد و دارای درد شدیدی است. این حالت، نیاز به درمان فوری دارد چرا که باعث آسیب به سلول های آلت تناسلی مردانه می شود. برخی از داروها (مثل داروهای ضدافسردگی، ضد انعقاد، ضد اضطراب و ..)، الکل، مواد مخدر و آسیب دیدگی ها (آلت، لگن و میاندوراه) می توانند موجبات این اختلال را فراهم کنند.

همچنین ممکن است برخی از تقویت کننده های نعوظ (مثل استفاده موضعی از شل کننده های عضلانی) باعث طولانی تر شدن مدت زمان نعوظ (طولانی تر از حد عادی و نه به صورت پایدار و چندساعته) شود.

چنانچه همسرتان دارای معیارهای پریاپیسم (نعوظ چند ساعته دردناک و بدون تحریک جنسی) نمی باشند، به نظر نمی رسد دارای مشکل خاصی باشند و یا به خودارضایی یا میزان لذت بردن از رابطه جنسی ربط داشته باشد. چنانچه هیچ کدام از موارد دیگر (مثل مصرف دارو، آسیب و..) نیز مطرح نبوده باشد، می توان این را به عنوان یک تفاوت فردی درنظر گرفت. اما چنانچه هر کدام از معیارهای یا موارد فوق وجود داشته باشد، بهتر هست با یک متخصص اورولوژی (ادراری تناسلی) آقا مشورت کنید و نیز از مشاوره جنسی استفاده کنید.

میترسم واسه بارداری و زایمانمم بد شه.هنوز بچه دار نشدیم.

اینکه همسر شما تمایلی به صحبت کردن در زمینه مشکل جنسی خود ندارد، می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که در زیر به برخی اشاره شده است:

• عدم آشنایی با اصول مذاکره و صحبت کردن: این مورد درصورتی بیشتر مصداق دارد که همسرتان در بقیه زمینه ها نیز تمایل چندانی به صحبت کردن، واشکافی موضوع و حل مساله پیش آمده نداشته باشد. درواقع، در این حالت، همسرتان در زمینه اصول صحبت و مذاکره کردن تبحر خاصی ندارد و در زمینه مسائل جنسی نیز ظهور پیدا می کند.
• فیدبک های نامطلوبی که از شما دریافت کرده است:تاکنون درمقابل مشکل جنسی همسرتان چگونه برخورد کرده اید؟ آیا او را مقصر دانسته و مورد سرزنش قرار داده و از او خواسته اید برای رفع مشکلش بکوشد؟ یا مشکل تان را به عنوان یک مشکل زوجی درنظر گرفته و سعی در حل آن داشته اید؟ واکنش شما می تواند به میزان زیاد در این رفتار همسرتان اثرگذار باشد. مثلا اگر همسرتان دچار اختلال ارکشن (نعوظ) هست، اگر با این واکنش شما روبرو شود که “عزیزم، من همین شکل بدون نعوظش رو هم دوست دارم”، به میزان زیادی از اضطراب و استرس اش کاسته شده و چه بسا با سرعت بیشتری به سمت حل مشکل خود پیش می رود.
• باورهای ناکارآمد جنسی: همسرتان ممکن هست دارای این باور نادرست باشد که اگر دچار مشکل جنسی (به خصوص اختلال نعوظ) شود، مردانگی او زیر سوال می رود. این باور دارای ریشه عمیقی است، بطوریکه ممکن هست شنیده باشید که عامه مردم برای توصیف اختلال ارکشن یک فرد از این عبارت استفاده می کنند که “فلانی مرد نیست!”. در چنین حالتی، مرد ممکن هست احساس کند که با وجود اختلال ارکشن غرورش جریحه دار شده است.
• عدم صمیمیت در رابطه زناشویی: بیان نکرده اید که چند سال سن دارید، چه مدت هست که ازدواج کرده اید، مشکل همسرتان دقیقا چیست و از چه زمانی شروع شده اما…… صمیمت زندگی زوجی تان را تا چه حد ارزیابی می کنید؟ در یک بستر صمیمانه زناشویی، زوجین از بیان تفکرات، خواسته ها و نگرانی های خود ابایی ندارند؛ چون ترسی از این ندارند که طرف مقابل درمورد آنها چه فکری می کند، یا اینکه مورد قضاوت قرار می گیرد و یا واکنش طرف مقابل پس از آن چه خواهد بود.

در حالت کلی، باید مهارت های خود را در زمینه چگونگی صحبت و اصول مذاکره و … ارتقا دهید تا بتوانید به شکل مطلوب و کارآمد با همسرتان ارتباط برقرار کنید. وقتی شما به عنوان 50 درصد رابطه، به درستی رفتار کرده و به خوبی صحبت کنید، طرف مقابل نیز در غالب موارد پا پیش گذاشته و صحبت می کند.

گفتین که برای بارداری و زایمان تون نگران هستین؛ به طور دقیق علت نگرانی تون رو مشخص نکردین. اگر نگران این هستید که با وجود مشکل جنسی همسرتان ممکن هست که باردار نشین، به نظرم فعلا زمان این نیست که نگران بارداری باشید، فعلا در درجه اول باید به فکر برقراری رابطه صمیمانه و رابطه جنسی مطلوب در بستر زناشویی خود باشید و بعد از حل مشکلات خود، اقدام به بارداری کرده و نگران آن باشید.

طبق شواهد علمی، بستن لوله ها و نیز استفاده از قرص واژینال نمی تواند دارای اثر قابل توجهی بر میل و عملکرد جنسی باشد. شما در سن یائسگی نیستید. سن یائسگی در ایران 51 سال و بالاتر (به غیر از موارد یایسگی زودرس) می باشد. هرچند میل جنسی در زنان یائسه، الزاما به واسطه یائسگی افت قابل توجهی نمی کند و میل و عملکرد جنسی این دوران به میزان بیشتری به تجربیات جنسی و زندگی جنسی قبلی زنان (فعال جنسی یا غیرفعال جنسی) بستگی دارد.

از بین عواملی که ذکر کردید، به نظر می رسد بارداری و زایمان (زایمان سوم به خصوص) دارای بیشترین سهم در تاثیرگذاری بر میل و عملکرد جنسی شماست. از این پس، تاثیرات هورمونها بر بدن، میل جنسی، مود و… کاهش پیدا کرده و شما می توانید زندگی جنسی خود را بازیابید.

البته برای اظهار نظر دقیق تر لازم هست شرح حال دقیق تری درمورد میل جنسی قبل از بارداری و زایمان، در بارداری اخیر، وضعیت همسر و… اخذ بشه و نیاز به مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی وجود دارد. اما چنانچه قبلا دارای میل و عملکرد جنسی مطلوبی بودید و صرفا بعد از زایمان دچار این مشکل شده اید و مشکلات دیگری در بستر زناشویی و جنسی خود احساس نمی کنید، این میل تان قابل بازیابی و بهبود هست. اول بپذیرید که بارداری و زایمان می تواند بر میل و عملکرد جنسی هر دو زوج اثرگذار باشد؛ چرا که در این دوران میل جنسی زوج آقا نیز کاهش می یابد (چون آنها نیز باردارند!). در درجه دوم در جهت بهبود آن با کشف علت اصلی بکوشید. چنانچه تنها علت کاهش میل جنسی شما به خاطر زایمان و بارداری باشد، از این پس بهبود پیدا خواهد کرد و چون قبلا میل و عملکرد مطلوبی را تجربه کرده اید، می دانید که بر روی کدام موارد باید کار کنید که زندگی جنسی خود را بهبود ببخشید.

چنانچه از این پس نیز همچنان بی میلی در رابطه را تجربه کردید یا نتوانستید عوامل مرتبط با بی میلی جنسی خود (علیرغم موارد فوق) را شناسایی کنید، از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی کمک بگیرید. امروزه، اغلب مشکلات و اختلالات جنسی قابل درمان هستند، به شرطی که شما برای آن و بهبود آن ارزش قائل باشید و درصدد رفع آن بکوشید و هزینه های مرتبط با آن (مشاوره حضوری، قانع کردن همسر جهت مراجعه و..) را بپذیرید. نیازی به گریه و زاری و ترس نیست، فقط اقدام کنید. در مسیر اقدام قرار بگیرید، مسیر شما را هدایت خواهد کرد (تو قدم در ره نه- ره، خود گویدت که چون کنی).

چنانچه در جلسات مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی بیان می شود عدم تحریک پذیری جنسی می تونه جسمی یا روانشناختی باشه. عامل جسمی وقتی مطرح میشه که فرد مبتلا به بیماری خاصی مثل بیماری اعصاب باشه که گیرنده های حسی دچار اختلال شده و فرد نمی تواند تحریکی را احساس کند، این مورد دارای شیوع کمتری نسبت به عوامل روانشناختی است. در مورد عوامل روانشناختی مواردی چون باورهای فردی شما نسبت به رابطه جنسی (گناه آلود شمردن آن، تمیز نبودن آلت تناسلی و…)، تجربیات قبلی جنسی، آزار جنسی در دوران کودگی و… مطرح می شوند.

از این جمله:” به شوهرم نگفتم که منو نمیتونه تحریک کنه”، این سوال پیش می یاد که آیا صرفا همسرتون نمی تونه شما رو تحریک کنه؟ یعنی در مواجهات دیگر (مثل خودارضایی، فیلم و…) تحریک جنسی به شما دست می دهد؟ اگر چنین هست، مشکل شما رو به همسرتون هست؛ یعنی در بقیه شرایط مشکلی ندارین اما در رابطه با همسرتون نمی تونین تحریک بشین. در این حالت، مشکلات روانشناختی (به خصوص روابط بین فردی) اهمیت پیدا می کنه که با توجه به اینکه بیان کردین علاقه زیادی بین شما وجود داره و همسرتون مشکلی نداره، شاید بشه حدس زد که این موضوع برای شما مصداق نداره (از گفته های ضد و نقسضی استفاده کردین).

گفتین ” موقع رابطه اصلا حسی ندارم.نمیدونم چرا اینحور شدم”…. به نظر می یاد قبلا تحریک پذیری جنسی (در این رابطه یا روابط دیگر) رو داشتین و اخیرا دچار چنین مشکلی شدین. چنانچه قبلا تحریک پذیری را در روابطی غیر از همسر خود تجربه کرده اید و هم اکنون این حس را ندارید به دنبال مواردی چون احساس گناه، باور ناکارآمد و.. باشید. چنانچه قبلا در رابطه با همسرتان تحریک پذیری جنسی را داشته و هم اکنون ندارید، به دنبال علت آن در روابط زناشویی ( روابط بین فردی، تعهد و…) باشید.

در حالت کلی، به نظر می رسه علل روانشناختی به میزان بیشتری برای شما مصداق داشته باشد. درواقع، ذهن شما به نوعی قفل شده و مانع از بالا عمل کرده و مانع تحریک پذیری شما می شود. چنانچه فکر می کنید، چنین حالتی برای شما مصداق دارد، دقت کنید قبل، حین و بعد از رابطه جنسی چه افکاری از دهن تان می گذرد و چه احساسی دارید. در ستون های مجزا افکار و احساسات خود را یادداشت کرده و آنالیز کنید. برای آنالیز بهتر می توانید از جلسات مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی کمک بگیرید.

هیچ شواهد علمی دال بر اینکه خودارضایی باعث عدم تجربه ارگاسم شود وجود ندارد. مشکل عدم تجربه ارگاسم در شما زمانی می تواند به خودارضایی شما ربط داشته باشد که احساس گناه ناشی از ارتکاب آن را با خود حمل کرده و در ذهن خود همیشه این را مرور کنید که “به خاطر خودارضایی، ارگاسم نمی شوم!”

تجربه ارگاسم در زنان، به میزان زیادی به آمادگی ذهنی و نیز ظرفیت ارگاسمی آنان برمی گردد. تجربه جنسی و سن نیز از عوامل تاثیرگذار بر تجربه ارگاسم می باشد؛ به طوری که زنانی که تجربه بیشتر و نیز سن بالاتر (نه خیلی بالا که عوامل فیزیولوژیگ را مختل کند) دارند، راحت تر می توانند ارگاسم را تجربه کنند.

ضروری است بدانید 70 درصد زنان با دخول صرف به ارگاسم نمی رسند و لازم هست قبل و حین رابطه واژینال، کلیتوریس آنها نیز لمس و تحریک شود. در واقع، یک زن با تحریک صرف کلیتوریس (برخلاف دخول صرف) می تواند ارگاسم را تجربه کند.

تکنیک هایی که می تواند به شما کمک کند:

• کشف بدن تان (توسط خود یا همسرتان): چه نقاطی برای شما تحریک پذیرتر هستند. هر زنی می تواند نقاط حساس متفاوتی از زنان دیگر داشته باشد. این چنین نیست که لاله گوش همه زنان حساس و محرک جنسی باشد! این تکنیک را می توانید در غالب یک بازی جنسی و در نهایت علامت دار کردن نقاط حساس تر (به وسیله خودکار) باشد. یا اینکه از تکنیک های تخصصی تر مثل تمرکز حسی استفاده نمائید. در این تکنیک، هر زوج به نوبت به لمس و نوازش طرف مقابل طی چند مرحله (با لباس، بدون لباس، قسمت های غیرجنسی بدن و نهایتا قسمت های جنسی) پرداخته و زوجی که در حال دریافت ماساژ و نوازش می باشد، به زوج دیگر به صورت کلامی فیدبک می دهد. با این تکنیک، بیان احساسات ونیز خواسته های زوجین نیز تقویت می شود.
• طولانی کردن زمان معاشقه: معمولا زنان خواهان معاشقه بیشتر و پیش نوازی طولانی تری هستند تا بتوانند به آمادگی جسمی جهت تجربه ارگاسم دست یابند.
• تقویت آمادگی ذهنی: روزهایی را برای رابطه جنسی برگزینید (یا روزهایی که تمایل دارید رابطه جنسی مطلوب و ارگاسمیک داشته باشید)، با همسرتان به فعالیت های مفرح مثل بیرون یا سینما رفتن و تکرار حرف های عاشقانه و.. بپردازید.
• کمک گرفتن از ورزشهای کگل: این ورزش ها چنانچه به صورت صحیح و مرتب انجام شود، پروسه ارگاسم را تسهیل و تشدید می کند.
• بر روی رابطه جنسی خود متمرکز باشید و سعی کنید از آن لذت ببرید و هر آنچه شما را از پیش رفتن حس تنش بیشتر به دور می کند، بشناسید. زنان با افزایش تدریجی تنش جنسی می توانند ارگاسم را تجربه کنند.
• موانع ذهنی خود را بشناسید. چنانچه قبل و حین رابطه دچار استرس یا اضطراب خاصی هستید و یا افکار مزاحمی مانع از ارگاسم و لذت تان می شود، آنها را شناسایی و ریشه یابی کنید و د رجهت رفع آن بکوشید.
• چنانچه علیرغم موارد فوق نتوانستید ارگاسم را تجربه کنید، از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی مدد بگیرید.

در دوران قاعدگی، دخول (مخصوصا بدون استفاده از کاندوم) به علت باز بودن دهانه رحم، وجود میکروارگانیسم ها، تاثیر بر تصور بدنی زن و… توصیه نمی شود. در این دوران می توانید از اشکال دیگر رفتارهای جنسی لذت ببرید. گفتین راه های مختلفی رو امتحان کردین اما اثربخش نبوده. در این حالت ممکن هست چگونگی و کیفیت روابط و راه هایی که امتحان کردین، برای “شما” و همسرتون خوشایند نبوده باشد. یک معاشقه و رفتارهای جنسی غیر واژینال که هر دو طرف از انجام آن رضایت داشته و از آن لذت ببرند، می تواند لذتی کمتر از رابطه واژینال نداشته باشد، هر چند این حالت برای خانم ها بیشتر مصداق دارد.

از طرفی، شما (به خصوص همسرتان) ممکن است بر این باور باشید که رابطه جنسی مساوی دخول هست و لاغیر! که چنین باوری صحیح نیست. در این حالت، ذهن شما هیچ رابطه ای را به غیر از رابطه واژینال نمی پذیرد و از آن لذت نمی برد. در موارد مشابه، همسرتان ممکن هست تمرکزش را بر روی نتیجه (دخول) فعالیت جنسی معظوف کرده باشد (goal oriented) و خود را از لذت بردن های دیگر محروم سازد.

شما و همسرتان باید یاد بگیرید که رابطه جنسی به مثابه یک سفر می ماند که نه تنها می توانید از مقصد نهایی بلکه از مسیر سفر نیز لذت ببرید و گهگاه (مثل دوران قاعدگی) لذت خود را به میزان بیشتری بر مسیر معطوف سازید و کمتر بر هدف نهایی و دخول متمرکز شوید. همچنین، قرار نیست در همه شرایط زندگی، امکان فراهم سازی دخول و ارگاسم برای طرفین وجود داشته باشد؛ یک زن در مواردی مثل دوران قاعدگی یا بارداری های پرخطر و یا ماه آخر یک بارداری طبیعی از دخول واژینال منع می شود و یک همسر (مرد) این شرایط را درک کرده و همپای همسرش صبوری پیشه می کند و از رفتارهای دیگر لذت می برد. برخلاف اینکه تصور عامه ممکن است بر این اصل باشد که مردان موجوداتی کنترل ناپذیر هستند، مردان می توانند علیرغم میل جنسی بالا و مزاج گرم، در این زمینه بسیار انعطاف پذیر باشند. چنانچه، همسرتان از زمره مردانی است که درک کمتری در این زمینه دارد، توصیه می کنم یا خودتان با استناد به کتب، مقالات و تاثیراتی که بر شما دارد، او را متقاعد سازید یا از مشاوری در این زمینه مدد بگیرید.

شما بایست از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی کمک بگیرید، نیازی به پزشک (که در این زمینه تخصصی ندارد) ندارید. چنانچه با همسرتان به صورت مطلوب صحبت کنید و فقط احساسات خود را بیان کنید و او را مقصر جلوه ندهید و بگوئید که “من” یا “ما” مشکلی در این زمینه داریم و بهتر هست از مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی مدد بگیریم، احتمال رضایت ایشان برای مراجعه بسیار افزایش خواهد یافت.

گاهی از اوقات، سازگاری زیاد زنان با خواسته ها و تمایلات مردان و نیز عدم بیان خواسته ها و ناخواسته ها از طرف زن (البته بیان آن به شکل مطلوب) باعث ایجاد این باور غلط می شود که زن باید هر خواسته ای را اجابت کند؛ این در حالیست که زن و مرد ( هر دو) باید از یک رفتار و شکل رابطه جنسی رضایت داشته باشند (حداقل اگر لذتی دو طرفه وجود نداشته باشد) و سپس اقدام به انجام آن رفتار کنند. در موارد خاص نیز، آسیب هایی که یکی از طرفین ممکن است متحمل شود نیز باید لحاظ گردد.

اظهار کردین که خیلی ناراحت و عاجز هستین، اما دقیق مشخص نکردین از چی ناراحت هستین. از اینکه شوهرتون در این دوران ارگاسم را تجربه نمی کنند؟ یا از اینکه شما به ناچار باید راه های دخول را برای ارگاسم ایشان فراهم کنید (برداشت ضمنی از گفته هایتان)؟ و یا….؟

شرح حال دقیق تر و نیز بررسی بیشتر درزمینه باورهای ناکارآمد، تکنیک های معاشقه و…  در مشاوره جنسی و مشاوره زناشویی می تواند برای مشکل شما درهای بیشتری بگشاید.